Książka została napisana w języku rosyjskim, składa się ze Wstępu, pięciu rozdziałów oraz części zawierającej wnioski. Do tekstu dołączono wykaz wybranych źródeł oraz bibliografię. Autorka określa swoje ujęcie morfonologii słowiańskiej jako panchroniczne, tj. zarówno synchroniczne, jak i diachroniczne oraz omawia poglądy na miejsce morfonologii w systemach językowych, ze szczególnym uwzględnieniem jej miejsca w językoznawstwie historycznym, jak i w typologii języków. Oryginalność opisu alternacji morfologicznych w językach słowiańskich w ujęciu Autorki polega na badaniu funkcjonowania czynników morfonologicznych w procesie wyboru dominanty spośród wariantów formalno-gramatycznych, którymi są: forma wyrazowa, paradygmat fleksyjny jako leksykalno-gramatyczna charakterystyka i derywat sufiksalny, przy czym jednakowo jest ważna prawidłowość (seryjność) modyfikacji morfemowych całych klas wyrazowych, jak i regularna i okazjonalna ich nieobecność w kontekstach gramatycznych określonych systemem językowym, z uwzględnieniem retrospektywy gramatycznej. Ma to swoje uzasadnienie, ponieważ zjawiska morfonologiczne są w niej rozpatrywane retrospektywnie z punktu widzenia współczesnych języków. Autorka odróżnia regularne prawa językowe od tendencji, opierających się na analogiach, niekiedy krzyżujących się i z tego powodu nie działających konsekwentnie. Problemy neutralizacji opozycji fonologicznych są rozpatrywane przez Autorkę książki także z punktu widzenia stratyfikacji języka etnicznego, tj. jego wariantów i stylów, a również normy języka literackiego i jego wcześniejszej (historycznej) kodyfikacji.
Książka Heleny Pociechiny stanowi ważny krok w rozwoju badań nad morfonologią słowiańską od rozpadu wspólnoty prasłowiańskiej po czasy współczesne. Charakter dydaktyczny, a także przejrzystość wykładu i klarowny język naukowy klasyfikują tę publikację jako niezbędną dla slawistów na studiach magisterskich i doktoranckich.