SPRZEDAŻ KSIĄŻEK

Książka zawiera pięć akademickich wykładów  (w heglowskim rozumieniu tego określania) i stanowi czwarte z opracowań  tego autora w cyklu:
„O racjonalności…”.
W tym przypadku tytułowa racjonalność jest rozpoznawana i charakteryzowana w takim złożonym obszarze kultury duchowej, jaką stanowią zróżnicowane tradycje religijne Europy. Przywołane są w niej tradycje starożytne, a z nowożytnych – brytyjskie, francuskie i niemieckie. W części rekonstrukcyjnej autor wskazuje na to, co mieli do powiedzenia w każdej z nich na temat racjonalności w religii i religijności znaczący filozofowie – tacy jak: w pierwszej z nich Platon i Cyceron, w drugiej Hobbes I Hume, w trzeciej Wolter i Condorcet, w czwartej Hegel i Feuerbach. Stanowi to jednak tylko punkt wyjścia do głębszego namysłu nad racjonalnością, oraz do próby takiej typologizacji systematyzacji, aby można było wskazać granice między racjonalnością i nieracjonalnością. W realizacji tego przedsięwzięcia autor posiłkuje się wskazaniami Maxa Webera. Wskazania te jednak również traktuje on pomocniczo, bowiem w książce proponuje nowatorskie różnicowanie racjonalności w religii i religijności na racjonalność mocną i słabą, pokazując jednocześnie, że kategorie te mają charakter względny i przydatne są zwłaszcza wówczas gdy racjonalność i nieracjonalność traktuje się jako problem historyczny.

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

WYKŁAD I
Tradycje starożytne
1. Platon
2. Marek Tuliusz Cyceron

WYKŁAD II
Tradycje brytyjskie
1. Thomas Hobbes
2. David Hume

WYKŁAD III
Tradycje francuskie
1. Wolter
2. Antoine Nicolas Condorcet

WYKŁAD IV
Tradycje niemieckie
1. Georg Wilhelm Friedrich Hegel
2. Ludwik Andreas Feuerbach

WYKŁAD V
Racjonalność mocna i słaba - próba zbilansowania
1. Tradycje starożytne
2. Tradycje brytyjskie
3. Tradycje francuskie
4. Tradycje niemieckie

Bibliografia
Indeks nazwisk