Impulsy, które nie ulegają zniekształceniom zawsze były przedmiotem marzenia w telekomunikacji, które urzeczywistniono dzięki, wykorzystaniu nieliniowości światłowodu. W nieliniowych światłowodach mogą się rozchodzić impulsy świetlne bardzo stabilne, które nazywają się solitonami. W 1834 r soliton po raz pierwszy zaobserwował i udokumentował RUSSELL jako falę nawodną w kanale. Odpowiednie równanie opisujące to zjawisko opublikowano w 1895 r. Jest ono zwane odtąd równaniem Korteweg-de Vries od nazwisk autorów (w skrócie KdV). Jako pierwsi słowo soliton użyli ZABUSKY i KRUSKAL w 1965 r. Istnienie zaś solitonu świetlnego potwierdzili doświadczalnie w 1980 r. MOLLENAUER i inni. Zapoczątkowało to powstanie nowej dziedziny optoelektroniki, nazywanej solitoniką, która rozwija się niezwykle szybko i już doprowadziła do znacznego postępu w telekomunikacji i technice impulsów pikosekundowych i femtosekundowych.
Spis treści:
Wprowadzenie
1. Właściwości światłowodów
2. Solitony
3. Przesyłanie sygnałów solitonowych
