Niniejsza praca, której korzenie tkwią w cytowanej literaturze podstawowej i pomocniczej, powstała na wyraźne zapotrzebowanie bardziej aktywnych studentów Wydziału Mechanicznego Politechniki Białostockiej, rekrutujących się z różnego typu szkół średnich zlokalizowanych na ogół na terenie Podlasia, zainteresowanych znaczącym pogłębieniem podstaw termodynamiki technicznej, będących przedmiotem moich wykładów adresowanych z konieczności do zdecydowanie przeważającej liczby studentów, a więc średnio i mało aktywnych. Wielokrotnie usiłowano mnie bowiem zainteresować celowością przygotowania opracowania o charakterze metodycznego poradnika, który ułatwiłby studentom, słuchaczom wykładów (bądź przygotowujących się do egzaminów):
a) identyfikację zasadniczych elementów wiedzy termodynamicznej, wymaganej
od nich w trakcie kolokwiów i egzaminu;
b) efektywne zmaganie się z licznymi trudnościami, pojawiającymi się przy korzystaniu z różnych podręczników i próbach koniecznej selekcji często obszernego materiału, wymuszonej przez obowiązujące minima programowe dla kierunku studiów: mechanika i budowa maszyn. Limitują one przecież w sposób istotny liczbę godzin przeznaczonych na nauczanie termodynamiki technicznej.
Konieczne jest by, w ramach kształcenia ustawicznego, studenci starszych lat studiów i absolwencie sprawdzali okresowo swoją wiedzę. Nowe wyzwania związane
są także z przejściem na dwustopniowy, a nawet trójstopniowy system studiów.
Spis treści:
Przedmowa
1. Pojęcia podstawowe (definicje)
2. Energia, praca i ciepło
3. Zasada zachowania energii. Zasady termodynamiki. Entropia
4. Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych
5. Problematyka zróżnicowania
6. Zestawienie ważniejszych oznaczeń
7. Zestawienie odpowiedzi
8. Bibliografia
