W warunkach wysiłków powtórzeniowych
charakterystycznych dla treningu fizycznego efekt wypoczynku
aktywnego (WA) przybiera nowe właściwości, różniące się od
tych, które przejawiają się podczas realizacji fenomenu Seczenowa.
Współdziałając z procesem zmęczenia
i odnowienia, które zabezpieczają funkcjonowanie mechanizmu
fizjologicznego treningu fizycznego, wypoczynek aktywny znacznie
zmienia adaptację organizmu do wysiłków fizycznych. Jednorazowe
włączenie WA w pierwszym interwale wypoczynku w zajęciu
treningowym powoduje przedłużenie efektu adaptacyjnego w
najbliższych (od trzech do pięciu) przerwach wypoczynkowych, czego
nie zauważono przy wykorzystaniu wypoczynku biernego (WB).
Wykorzystanie wypoczynku aktywnego we wszystkich przerwach między
wysiłkami w zajęciu treningowym zabezpiecza skumulowany wpływ na
adaptację do działalności mięśniowej. W odpowiednich warunkach -
przy wykorzystaniu działań aktywizujących o małej intensywności
- WA zmienia dynamikę zdolności do pracy mięśniowej,
przekształcając męczący reżim wysiłków w treningowy.
Codzienny, w ciągu miesiąca, trening z wykorzystaniem WA
zabezpiecza wzrost zdolności do pracy mięśniowej w zależności od
intensywności działań aktywizujących znacznie efektywniej niż
takie same treningi z wypoczynkiem biernym. Wykorzystanie WA
stymulującego proces odnowienia podczas działalności męczącej
zmniejsza wysiłek funkcjonalny na układy krążenia krwi i
oddychania. O tym świadczy "efekt zgaszenia" reakcji
układów obiegu krwi i oddychania w warunkach wysiłku
standardowego.
W mechanizmie fizjologicznym
współdziałania efektu WA z treningiem fizycznym istotną rolę
odgrywa stymulacja procesów troficznych w mięśniach. Najbardziej
znaczącym wynikiem wykorzystania efektu WA w treningu fizycznym jest
wzmocnienie formującej się przy tym długotrwałej adaptacji.
Wykorzystanie WA w procesie zajęć
wychowania fizycznego studentów pozwala znacznie podnieść ich
efektywność i przyspieszyć odnowienie zdolności do pracy
umysłowej obniżającej się bezpośrednio po zajęciu.
Spis treści
Teoretyczne aspekty zjawiska
aktywnego wypoczynku
Metody badawcze, obiekt i
organizacja badań
Efekty adaptacyjne przejawiające
się przy włączeniu w proces treningowy działań aktywizujących
Wpływa działań aktywizujących
małej intensywności
Wpływ działań aktywizujących
średniej intensywności
Wpływ działań aktywizujących
dużej intensywności
Wpływ działań aktywizujących
maksymalnej intensywności
Porównanie efektów
adaptacyjnych formujących się w różnych warunkach działań
aktywizujących
Charakterystyka porównawcza
efektów adaptacyjnych kombinowanych działań aktywizujących
Wpływ wykorzystania wstępnego
działania aktywizującego
Kumulowanie i prolongowanie
aktywnego wypoczynku
Efekty adaptacyjne
charakteryzujące zmiany reakcji krążenia krwi i oddychania pod
wpływem zajęć treningowych
Zmiany zdolności do pracy
mięśniowej po miesięcznym treningu
Zmiany funkcji krążenia krwi
pod wpływem zajęć treningowych z wykorzystaniem różnych
działań aktywizujących
Zmiany funkcji oddychania pod
wpływem zajęć treningowych z wykorzystaniem różnych działań
aktywizujących
Skuteczność zajęć
treningowych z wykorzystaniem różnych działań aktywizujących
Możliwości wykorzystania
aktywnego wypoczynku w treningu fizycznym
Mechanizm fizjologiczny efektu
aktywnego wypoczynku w warunkach treningu fizycznego
Wpływ działań aktywizujących
na efekt treningu fizycznego
Czynnik troficzny w realizacji
wypoczynku aktywnego w treningu fizycznym
Wpływ aktywnego wypoczynku na
funkcjonalny stan organizmu podczas wychowania fizycznego i zajęć
sportowych.
Podsumowanie wyników
Wnioski
Rekomendacje praktyczne
Zakończenie
Piśmiennictwo
Przedmowa
W pracy dr. W Chodinowa przedstawione
jest zagadnienie wykorzystania aktywnego wypoczynku w sporcie,
wychowaniu fizycznym, reakcji ruchowej. Znajomość współczesnych
problemów związanych z osiągnięciem i utrzymaniem najwyższej
formy sportowej w sporcie wyczynowym, prowadzeniem zajęć wychowania
fizycznego z młodzieżą i dziećmi w różnym wieku, utrzymaniem
zdolności do pracy zawodowej ludzi starszego wieku przez dłuższy
czas wskazuje perspektywę i aktualność aktywnego wypoczynku. Sport
według B. Urbankowskiego (1976) jest rzeczywistością symboliczną
człowieka wytwarzaną za pomocą nadmiernego wysiłku fizycznego.
Nadmierny wysiłek z kolei wymaga wszechstronnych środków odnowy, z
których jednym jest aktywny wypoczynek. Z badań E. Jokla (1954)
oraz N. Wolańskiego (1976) wynika, że osoby systematycznie
uprawiające sport i ćwiczenia fizyczne utrzymują niezwykle wysoką
sprawność do późnego wieku. O współudziale sportu w
przedłużeniu życia aktywnego można mówić jednak tylko wtedy,
kiedy styl zachowania sportowców zostaje uznany za wartościowy i
godny upowszechniania. Należy z całą powagą traktować zasadę,
że sukces sportowy nigdy nie jest wyłącznie efektem sprawności
mięśni. Bywa i tak, że uprzedmiotowiony sportowiec, chętny do
korzystnej "sprzedaży" swoich umiejętności, zachęcany
lub sam, wspomaga swój talent (często jak na ironię bardzo mierny)
środkami farmakologicznymi. Zamiast mistrzów "produkuje się"
qasi-atletów okaleczonych psychicznie i fizycznie (Z. Naglak, 1999).
Stosowanie aktywnego wypoczynku jako naturalnego środka odnowy
wzmacnia wiarę w siłę i czystość sportu, wzbogaca życie
człowieka, kształci jego swoiste wartości. Wysiłek i wypoczynek,
przy umiejętnym ich dobraniu, stanowią całość, która decyduje o
wytworzeniu odpowiednich mechanizmów adaptacyjnych organizmu.
Uzasadnione jest zainteresowanie
wyjaśnieniem nowych i doskonaleniem starych systemów wychowania
fizycznego i sportu wyczynowego, a także polepszeniem stanu zdrowia
społeczeństwa. Przedstawione w monografii dr. W. Chodinowa nowe
współzależności rozwoju reakcji zdolności przystosowania się
organizmu do pracy fizycznej są ważne dla fizjologii, medycyny
sportowej, wnoszą swój wkład w rozwój teorii adaptacji.
Wyjaśnienie podstawowych fizjologicznych czynności zmian stanu
funkcjonalnego podczas treningu i adaptacji, odkrycie mechanizmu
zmęczenia i sposobów jego neutralizacji są aktualnym celem
fizjologii człowieka.
Badanie zmian zdolności do pracy
mięśniowej podczas wysiłku fizycznego pod wpływem różnych
odmian aktywnego wypoczynku stanowi interesujący problem naukowy i
praktyczny, związany z wyjaśnieniem kwestii przyśpieszenia
odnowienia zdolności do pracy mięśniowej i umysłowej. Obecnie
aktywny wypoczynek praktycznie nie wykorzystuje się w wychowaniu
fizycznym i sporcie. Powodem tego jest brak wiedzy na temat skutków
wielokrotnego wykorzystania aktywnego wypoczynku w procesie wysiłków
powtórzeniowych, a także informacji o możliwości jego negatywnego
wpływu na odnowienie działalności mięśniowej w odpowiednich
warunkach, w zależności od stanu funkcjonalnego organizmu osób
ćwiczących i poziomu ich zdolności do pracy mięśniowej.
Temat monografii jest aktualny z powodu
wyjaśnienia roli żylnych i tkankowych czynników odnowienia w
procesie treningu fizycznego, określenia "ceny adaptacji",
która charakteryzuje obciążenie pracy serca. Powiększenie
zdolności do pracy mięśniowej pod wpływem treningu fizycznego
jest uzależnione od działań aktywizujących aktywnego wypoczynku.
Świadczy o tym, że w warunkach treningu fizycznego efekt aktywnego
wypoczynku przybiera rolę regulacyjną, który jest w stanie zmienić
nie tylko czas przywrócenia zdolności do pracy, ale również
funkcję krążenia krwi i oddychania, które bezpośrednio decydują
o zdolności do pracy mięśniowej.
Badania ludzi młodych prowadzone przez
dr. W Chodinowa ukazują zdumiewającą efektywność wpływu
aktywnego wypoczynku na utrzymanie zdolności do pracy umysłowej,
która po zajęciach wychowania fizycznego może się zmniejszyć. To
świadczy o konieczności praktycznego wykorzystania aktywnego
wypoczynku w końcowej i głównej części lekcji WF celem
osiągnięcia efektu treningowego.
Fachowcy z dziedziny nauk o wychowaniu
fizycznym, sporcie wyczynowym, rozwoju i utrzymaniu zdrowia są
zgodni, że dla długiego i aktywnego życia bardziej korzystne są
ćwiczenia wytrzymałościowe - turystyka piesza, bieganie w tempie
niskim, pływanie, biegi narciarskie, wyprawy rowerowe, niż
ćwiczenia siłowe. Bardzo skuteczny jest aerobik - wymyślony przez
amerykańskiego naukowca Kennetha Coopera, który proponuje dość
nietypowo oceniać ćwiczenia ilościowo, tj. w punktach i z
odpowiednią dozą wypoczynku.
Ze wszystkich znanych metod
treningowych, treningi z wykorzystaniem aktywnego wypoczynku wydają
się najbardziej "dobrotliwe" dla zdrowia. Trening ten,
przy całej jego łatwości i dostępności, okazuje się jednym
najsilniejszych stymulatorów wzmocnienia zdrowia i podwyższenia
formy sportowej. To powoduje przedłużenie młodości biologicznej,
w której człowiek czuje się dziarskim i energicznym, a funkcje
jego organizmu okazują się "młodsze" niż to wynika z
wieku kalendarzowego. To może wyglądać jak podpowiedź, dlaczego
trening z wykorzystaniem aktywnego wypoczynku jest pożyteczny dla
ludzi młodych i wieku podeszłym.