W monografii określono zużywanie jako proces powstawania produktów zużycia prowadzący do zmian geometrii i własności fizycznych ciał. Uzyskano nowe miary zużycia, zużywania i odporności na zużywanie. Pracę tarcia wyrażono jako sumę ciepła dyssypacji i pracy dyssypacji. Uwzględniono przejawy nieodwracalności procesów tarcia i zużywania - entropię i entropię strukturalną. Opisano efekt wzrostu objętości warunkujący oddzielanie cząstek zużycia i wykazano, że praca objętościowa stanowi zasadniczą część pracy dyssypacji mechanicznej. Ustalono termodynamiczny opis zużywania, warunki i przebieg jego występowania oraz opisano odporność na zużywanie jako cechę systemową na podstawie równania pierwszej zasady termodynamiki dla systemów otwartych. Dokonano podziału energii zdyssypowanej i masy zużytego materiału między elementami pary tarciowej. Opór tarcia przedstawiono w postaci sumy części cieplnej i mechanicznej. Uogólniono interpretację pracy tarcia, uwzględniając zasadę zachowania masy. Określono obszar dyssypacji energii i potraktowano go jako system termodynamiczny. Ustalono prawidłowości, według których następuje dyssypacja energii w tym obszarze.
Spis treści:
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
1. WPROWADZENIE
2. ZUŻYWANIE I ZUŻYCIE TRIBOLOGICZNE
2.1. Zużywanie i zużycie jako zmiana geometrii i własności fizycznych ciała
2.2. Zużywanie jako proces powstawania produktów zużycia
3. DYSSYPACJA ENERGII W PROCESACH NIEODWRACALNYCH
3.1. Ciepło dyssypacji i entropia jako przejawy nieodwracalności procesów
3.2. Praca dyssypacji i entropia strukturalna jako przejawy zużycia tribologicznego
4. CIEPLNO-MECHANICZNA INTERPRETACJA PRACY TARCIA I OPORÓW TARCIA
4.1. Układ trących się ciał jako termodynamiczny system otwarty
4.2. Podział pracy tarcia i oporów tarcia na część cieplną i mechaniczną
4.3. Model tarciowego źródła ciepła
4.4. Wyznaczanie pracy dyssypacji mechanicznej
5. ZUŻYCIE TRIBOLOGICZNE JAKO SKUTEK DYSSYPACJI ENERGII
5.1. Zużycie w systemie dwóch ciał
5.2. Odporność na zużywanie tribologiczne
5.3. Rozdział energii dyssypowanej i masy produktów zużycia między elementy systemu tribologicznego
5.4. Termodynamiczna interpretacja sił tarcia i ich oddziaływania w systemie tribologicznym
6. WYZNACZANIE OBSZARU DYSSYPACJI ENERGII W PROCESIE ZUŻYWANIA TRIBOLOGICZNEGO
6.1. Obszar dyssypacji energii w układzie trących się ciał
6.2. Uogólniony współczynnik zużycia
6.3. Liczba zużycia
6.4. Przykład ilościowej oceny obszaru dyssypacji energii w układzie trących się ciał
6.5. Aspekt mikroskopowy liczby zużycia
7. SYSTEM TRIBOLOGICZNY JAKO OBSZAR DYSSYPACJI ENERGII
7.1. Ustalenie rzeczywistych granic systemu tribologicznego
7.2. Model rozkładu energii w obszarze dyssypacji
7.3. Odporność na zużywanie jako charakterystyka obszaru tarcia
7.4. Przemiana energii kinetycznej obszaru tarcia
8. PODSUMOWANIE I WNIOSKI
Literatura
Streszczenie
Abstract
