SPRZEDAŻ KSIĄŻEK

Kilka lat temu odwiedziłem klasztor w Brnie, w którym w połowie XIX wieku zakonnik Grzegorz Mendel krzyżował swoje groszki. Patrząc na utrzymywany z wielką pieczołowitością ogródek i na stare mury klasztorne, nie można się oprzeć zdumieniu, że właśnie tu rozpoczęto badania, które 100 lat później zaowocowały rewolucją w naukach przyrodniczych i wywarły tak wielki wpływ na wiele dziedzin życia gospodarczego i społecznego. Grzegorz Mendel odkrył, że dziedziczenie ma charakter jednostkowy i że istnieją ?zawiązki dziedziczności", których przekazywanie z pokolenia na pokolenie rządzi się określonymi prawami. Owe ?zawiązki" nazwano później genami, a zasługą Thomasa Morgana było umieszczanie ich w konkretnych strukturach komórkowych, chromosomach. Kilkadziesiąt lat później (1940) Avery, McLeod i McCarthy ustalili, że geny zbudowane są z DNA, ale dopiero słynna podwójna helisa, zaproponowany przez Watsona i Cricka model budowy i replikacji DNA, rozpoczęła erę biologii molekularnej. Genetyka stała się i pozostaje do dziś osią całej biologii molekularnej. Dzieje się tak z prostej przyczyny: w zbudowanych z DNA genach zawarta jest informacja o budowie białek, od których, jak wiadomo, zależą wszystkie właściwości organizmu.
Sposób zapisania w DNA informacji o budowie białek, czyli kod genetyczny, poznano w latach 60. W połowie lat 70. opanowano techniki rekombinowania i klonowania DNA, powstał nowy dział genetyki - inżynieria genetyczna. Stało się możliwe wyodrębnianie i powielanie genów, co z kolei otwarło drogę do poznania ich struktury pierwszorzędowej. Powstał kolejny, nowy dział genetyki - genomika. Genetycy zajęli się sekwencjonowaniem najpierw genów, a później całych genomów. Ukoronowaniem tego etapu prac było poznanie w roku 2001 pełnej sekwencji genomu ludzkiego, liczącego 3,3 miliarda nukleotydów. Obecnie trwają prace nad przypisaniem wszystkim genom określonych funkcji - jest to tzw. genomika funkcjonalna. Konsekwencją powstania genomiki było zapoczątkowanie proteomiki - działu, który zajmuje się identyfikacją białek występujących w danym organizmie.
Czy od momentu rozszyfrowania kodu genetycznego, a później poznania pełnej sekwencji genomu człowieka wiemy już wszystko o najważniejszych procesach zachodzących w komórkach i całych organizmach? Z pewnością nie. Ciągle pozostaje wiele do wyjaśnienia w obszarze regulacji działania genów. Minęło prawie 50 lat od czasów, gdy Jacob i Monod zaproponowali model operonu opisujący działanie kilku genów związanych z metabolizmem laktozy u bakterii Eschetichia coli. W późniejszych latach poznano wiele innych systemów regulacji ekspresji genów, ale ciągle wykrywa się nowe, na przykład oparte na oddziaływaniach pomiędzy cząsteczkami RNA, które mają prawdopodobnie ogromne znaczenie dla regulowania funkcji genów. Dowiedzieliśmy się wiele o genach i białkach odpowiedzialnych za przekazywanie sygnałów w komórkach i pomiędzy komórkami, ale ciągle też jeszcze wiemy bardzo mało o funkcjonowaniu genów odpowiedzialnych za pamięć, inteligencję, działanie mózgu i całego układu nerwowego. Z całą pewnością można twierdzić, że genetykom nie grozi bezrobocie, zwłaszcza że rozwinęła się ogromna sfera praktycznych zastosowań genetyki.

Spis treści:

Wstęp - PIOTR WĘGLEŃSKI

Wykaz skrótów

1. Podstawowe koncepcje genetyczne i wybrane metody analizy genetycznej u różnych grup organizmów - PIOTR WĘGLEŃSKI
1.1. Dziedziczenie ma charakter jednostkowy
1.2. Geny mieszczą się w chromosomach
1.3. Geny zajmują stałe miejsca w chromosomach i mogą rekombinować
1.4. Rekombinacja może zachodzić również i wewnątrz genu
1.5. Mutacje w różnych genach uzupełniają się (komplementują), a w jednym (na ogół) nie
1.6. Analiza genetyczna bakterii
1.6.1. Koniugacja
1.6.2. Transformacja
1.6.3. Transdukcja
1.7. Nie wszystkie geny lokują się w chromosomach

2. Struktura, replikacja i naprawa materiału genetycznego KRZYSZTOF STAROŃ
2.1. Budowa, struktura i fizyczna organizacja materiału genetycznego
2.1.1. Ogólna budowa podwójnej helisy oparta jest na kilku prostych regułach
2.1.2. Niektóre zasady azotowe w DNA są zmetylowane
2.1.3. Polimorfizm strukturalny cząsteczek DNA ma znaczenie biologiczne
2.1.4. Z dwuniciowej budowy cząsteczki DNA wynikają problemy topologiczne, rozwiązywane przez topoizomerazy
2.1.5. W upakowaniu bakteryjnego DNA mają udział topoizomerazy oraz białka wiążące się do DNA
2.1.6. DNA archeonów jest owinięty wokół struktur przypominających eukariotyczne nukleosomy
2.1.7. Nukleosomy są podstawową strukturą organizującą eukariotyczny DNA
2.1.8. Włókno nukleosomowe zwija się w struktury wyższego rzędu
2.1.9. Jądro komórkowe zawiera odrębne kompartmenty
2.1.10. Struktura jądra komórkowego jest dynamiczna
2.1.11. Podczas mitozy chromosomy ulegają kondensacji
2.2. Mechanizm replikacji DNA
2.2.1. Replikacja DNA polega na dołączaniu nukleotydów w kierunku 5'-> 3'
2.2.2. Replikacja bakteryjna rozpoczyna się w pojedynczym miejscu inicjacji replikacji (ori)
2.2.3. Replikacja eukariotyczna jest kontrolowana przez cykl komórkowy
2.2.4. Wierność replikacji zależy od polimerazy DNA
2.2.5. U eukariotów replikacji ulega chromatyna
2.2.6. Replikacja telomerów wymaga wyjątkowych enzymów
2.3. Rekombinacje, mutacje, naprawa uszkodzeń DNA i niestabilność genomu
2.3.1. Podczas rekombinacji homologicznej pośrednim stadium na poziomie DNA są struktury Hollidaya
2.3.2. W rekombinacji homologicznej bierze udział wiele białek
2.3.3. Większość dwuniciowych pęknięć DNA ssaków jest usuwana przez rekombinację niehomologiczną
2.3.4. Wyróżnia się wiele rodzajów mutacji
2.3.5. W komórce zachodzą spontaniczne mutacje
2.3.6. Czynniki mutagenne zwiększają częstość mutacji
2.3.7. Uszkodzenia DNA są w większości naprawiane
2.3.8. Niestabilność genomu jest przyczyną wielu chorób

3. Kod genetyczny i biosynteza białek WŁODZIMIERZ ZAGÓRSKI-OSTOJA
3.1. Cząsteczka adaptorowa, pojęcie antykodonu
3.2. Schemat translacji
3.3. Struktura rybosomu
3.4. Rybosomowe kwasy rybonukleinowe (rRNA)
3.5. Białka rybosomowe
3.6. Rybosom - maszyna molekularna
3.7. Odstępstwa od kodu uniwersalnego
3.8. Kod nie musi być odczytany w jednej fazie
3.9. Zapis w mRNA może się różnić od zapisu w DNA
3.10. Redagowanie może wprowadzić dodatkowy kodon terminalny
3.11. Redagowanie może kreować kodon inicjacyjny
3.12. Redagowanie może przywrócić treść kodu uniwersalnego
3.13. Redagowanie może nadać sens informacji, kreując otwarte ramki odczytu w rezultacie licznych rozrzuconych insercji
3.14. Redagowanie może nadać sens informacji na skutek blokowych insercji urydyn i delecji urydyn
3.15. Transferowy RNA (tRNA)
3.16. Swoistość aminoacylacji tRNA
3.17. Supresorowe tRNA
3.18. Swoistość aminoacylacji może być określona przez nietypową parę zasad umieszczoną w ramieniu aminokwasowym
3.19. Supresja może zachodzić w wyniku ?omyłek" rybosomów. Dwuznaczność translacji
3.20. Modyfikacje reszt aminokwasowych w aminoacylo-tRNA zmieniają znaczenie kodonów

4. Inżynieria genetyczna - PIOTR WĘGLEŃSKI, PAWEŁ GOLIK
4.1. Klonowanie genów
4.2. Enzymy restrykcyjne
4.3. Mapy restrykcyjne
4.4. Wektory
4.4.1. Bakteryjne wektory plazmidowe
4.4.2. Wektory pochodne bakteriofagów
4.4.3. Wektory drożdżowe
4.4.4. Wektory stosowane do wyższych eukariotów
4.4.5. Wektory ekspresyjne
4.5. Wprowadzanie DNA do komórek i całych organizmów
4.6. Sklonowany gen może ulegać ekspresji w komórkach gospodarza
4.7. Technika PCR pozwala na namnożenie dowolnego fragmentu DNA bez konieczności klonowania
4.8. Hybrydyzacja pozwala na identyfikację określonych sekwencji nukleotydowych
4.8.1. Sondami w technikach hybrydyzacji są wyznakowane cząsteczki kwasów nukleinowych
4.8.2. Metoda Southerna służy do identyfikacji fragmentów DNA
4.8.3. Hybrydyzacja northern wykrywa określone cząsteczki RNA
4.8.4. Technika western i inne techniki immunologiczne służą do badania białek
4.9. Mikromacierze pozwalają na analizę tysięcy genów jednocześnie
4.9.1. Mikromacierze cDNA służą do porównywania ekspresji genów w dwóch próbkach
4.9.2. Mikromacierze oligonukleotydowe służą do badania RNA i DNA
4.9.3. Wyniki doświadczeń wykorzystujących mikromacierze są analizowane za pomocą odpowiednich metod bioinformatycznych
4.10. Sekwencjonowanie DNA
4.11. Badanie oddziaływań białek z DNA umożliwia identyfikację sekwencji odpowiedzialnych za regulację ekspresji genów
4.12. Badanie białek
4.13. Ukierunkowana mutageneza pozwala wytwarzać dowolne allele sklonowanego genu
4.14. Odwrotna genetyka - poszukiwanie funkcji genu
4.14.1. Rekombinację można wykorzystać do trwałego rozbicia genu
4.14.2. Interferencja RNA pozwala na epigenetyczne wyciszenie ekspresji wybranego genu
4.15. Metody bioinformatyczne
4.15.1. Analiza sekwencji dostarcza wielu informacji
4.15.2. Sekwencja pozwala niekiedy na modelowanie struktury przestrzennej
4.15.3. Bazy danych są jednym z najważniejszych narzędzi w biologii

5. Budowa i działanie genów prokariotycznych - ELŻBIETA K. JAGUSZTYN-KRYNICKA
5.1. Organizacja i ekspresja materiału genetycznego bakterii
5.1.1. Genomy bakteryjne są dynamicznymi, stale ewoluującymi strukturami
Jak zdefiniować podstawowe elementy materiału genetycznego bakterii?
5.2. Regulacja ekspresji genów na poziomie transkrypcji jest głównym mechanizmem regulującym skład proteomu bakteryjnego
5.2.1. Podjednostka sigma (ß) RNAP odgrywa zasadniczą rolę w rozpoznaniu sekwencji promotorowych
5.2.2. Inicjacja transkrypcji wymaga aktywności czynników transkrypcyjnych
5.2.3. Przykłady negatywnej i pozytywnej regulacji inicjacji transkrypcji - operon laktozowy, galaktozowy i arabinozowy
5.2.4. Fosforylacja białek odpowiada za procesy transdukcji sygnału i modulowanie aktywności wielu czynników transkrypcyjnych
5.2.5. Metylacja DNA reguluje inicjację transkrypcji wielu genów bakteryjnych i wpływa na poziom wirulencji bakterii patogennych
5.3. Kontrola ekspresji genów jest także modulowana potranskrypcyjnie
5.3.1. Stabilność bakteryjnego mRNA decyduje o poziomie ekspresji genów
5.3.2. Zadziwiająco wiele mechanizmów moduluje strukturę drugorzędową obszaru liderowego RNA warunkując przedwczesną terminację transkrypcji
5.3.3. Regulatorowe małe cząsteczki RNA kontrolują potranskrypcyjnie ekspresję genów także w komórkach prokariotycznych
5.4. Potranslacyjne modyfikacje białek oraz właściwa lokalizacja decydują o ich aktywności
5.4.1. Fosforylacja i glikozylacja białek decydują o ich funkcji
5.4.2. Wprowadzanie mostków dwusiarczkowych zachodzące na terenie peryplazmy jest etapem niezbędnym do prawidłowego zwijania wielu białek
5.4.3. Modyfikacja prekursorów lipoprotein oraz ich sortowanie decydują o właściwościach tej klasy białek
5.4.4. Potranslacyjne modyfikacje wielu białek bakterii patogennych zachodzą na terenie komórek eukariotycznych
5.4.5. Proteoliza bialek jest procesem decydującym o aktywności białek strukturalnych i efektorowych, regulującym poziom białek regulatorowych oraz kontrolującym jakość wytwarzanych protein
5.4.6. Pasożytniczy, samolubny DNA obecny jest w komórkach prokariotycznych - introny i inteiny
5.5. Globalne systemy regulacji, regulony, zapewniają szybką adaptację ekspresji wielu operonów do zmieniających się warunków środowiska
5.5.1. Kaskadowy model regulacji ekspresji czynników wirulencji warunkuje precyzję odpowiedzi
5.5.2. W populacji bakteryjnej poszczególne komórki wykazują różne właściwości fenotypowe
5.6. Analiza transkryptomów i proteomów bakteryjnych dostarcza wielu nowych informacji, których często nie potrafimy wytłumaczyć

6. Budowa i działanie genów eukariotycznych - ANDRZEJ JERZMANOWSKI
6.1. Budowa genów eukariotycznych
6.1.1. Rodzaje sekwencji występujące w genomach eukariotycznych
6.1.2. Geny nieciągle
6.2. Transkrypcja
6.2.1. Ogólna charakterystyka transkrypcji u eukariotów
6.2.2. Rodzaje jądrowych polimeraz RNA i transkrybowane przez nie geny
6.2.3. Sekwencje regulatorowe
6.2.4. Merylacja DNA, wyspy CpG i transkrypcja
6.2.5. Składniki kompleksu transkrypcyjnego i ich działanie w trakcie inicjacji transkrypcji
6.2.6. Dalszy przebieg transkrypcji z udziałem pol RNA IL elongacja i terminacja oraz ochrona początku i końca transkryptu
6.3. Mechanizm wycinania intronów i spajania eksonów (splicing)
6.4. Chromatyna i regulacja transkrypcji
6.4.1. Euchromatyna i heterochromatyna
6.4.2. Potranslacyjne modyfikacje histonów (kod histonowy) i metylacja DNA
6.4.3. Mechanizmy odpowiedzialne za tworzenie heterochromatyny
6.4.4. Zjawisko interferencji RNA
6.4.5. Warianty histonów
6.4.6. Białka Polycomb i Trithorax
6.5. Geny związane z regulacją cyklu komórkowego
6.6. Geny związane z apoptozą
6.7. Geny związane z przewodzeniem sygnałów
6.8. Geny związane z uczeniem się i pamięcią

7. Genomika - PAWEŁ GOLIK
7.1. Od genów do genomów
7.2. Główne działy współczesnej genomiki
7.3. Sekwencje i genomy
7.3.1. Pierwszymi poznanymi genomami były genomy mikoplazm
7.3.2. Genomy bakterii sekwencjonowane są z wykorzystaniem metody losowej fragmentacji
7.3.3. Do sekwencjonowania pierwszych złożonych genomów eukariotycznych zastosowano metodę hierarchiczną
7.3.4. Zastosowanie metody losowej fragmentacji przyspieszyło prace nad sekwencją genomu człowieka
7.3.5. Identyfikacja genów w genomach wyższych eukariotów nie jest oczywista
7.3.6. Genom człowieka zawiera zaskakująco niewiele genów
7.3.7. Genomy wyższych eukariotów zawierają wiele sekwencji repetytywnych
7.4. Genomika porównawcza i ewolucja
7.4.1. Analiza genomów pozwala odtwarzać najwcześniejsze etapy ewolucji życia
7.4.2. Genomika porównawcza ujawnia przystosowania genomu do zajmowanej przez organizm niszy ewolucyjnej
7.4.3. Analiza genomów bakterii ujawnia wiele przypadków horyzontalnego transferu genów
7.4.4. Genomika środowiskowa analizuje całe zbiorowiska mikroorganizmów
7.4.5. Genomy eukariotyczne zawierają wiele wspólnych genów
7.4.6. Porównanie genomu człowieka i szympansa jest drogą do wyjaśnienia ewolucji człowieka
7.5. Genomika funkcjonalna i pokrewne dziedziny
7.5.1. Poznanie sekwencji genomów zmienia strategię badania funkcji genów
7.5.2. Analiza porównawcza dostarcza wstępnych hipotez odnośnie do funkcji genu
7.5.3. Odwrotna genetyka i transkryptomika to dwie główne strategie analizy funkcjonalnej
7.5.4. Analiza funkcjonalna genomu drożdży jest bardzo zaawansowana
7.5.5. Proteomika bada białka kodowane przez geny zawarte w genomie
7.6. Genomika różnic indywidualnych i farmakogenomika
7.6.L Średnio 1 na 300 nukleotydów w genomie wykazuje zmienność
7.6.2. Niektóre zmiany nukleotydowe są przyczyną chorób genetycznych
7.6.3. Zmienność nukleotydowa ma znaczenie medyczne
7.6.4. Zmienność genetyczna pozwala na odtworzenie historii populacji
7.7. Przyszłość genomiki - nadzieje i obawy

8. Geny a różnicowanie się i rozwój - PIOTR BĘBAS
8.1. Różnicowanie się komórek jest związane ze zmianą ich potencji rozwojowej
8.2. Skierowanie komórek na określony szlak rozwoju zależy od materiału odziedziczonego od komórki macierzystej lub jest wynikiem oddziaływań międzykomórkowych
8.3. Istnieją trzy mechanizmy, poprzez które dochodzi do ustalenia losów komórek w rozwijającym się organizmie
8.4. Genetyczna kontrola determinacji i rozwoju płci u zwierząt
8.4.1. Mechanizm kompensacyjny odpowiada za regulację poziomu transkrypcji genów położonych na chromosomach X
8.4.2. W różnicowaniu płci somatycznej u ssaków bierze udział czynnik TDF
8.4.3. Sry determinuje płeć męską komórek somatycznych jąder oraz odpowiada za przebieg różnicowania się pierwszorzędowych cech płciowych u ssaków
8.4.4. Potranskrypcyjna regulacja ekspresji genów jest głównym elementem szlaku różnicowania się płci somatycznej u D. melanogaster
8.4.5. Osiąganie stanu przeznaczenia komórek rozrodczych
8.5. Wybrane zagadnienia z zakresu genetycznej kontroli embriogenezy zwierząt
8.5.1. Hierarchiczny system działania genów podczas rozwoju D. melanogaster
8.5.2. Geny matczyne odpowiadają za wczesne etapy kształtowania planu budowy zarodka wzdłuż jego osi przednio-tylnej poprzez regulację aktywności genów ubytku
8.5.3. Geny segmentacji
8.5.4. Rozwój zarodka wzdłuż jego osi grzbietowo-brzusznej również zależy od genów matczynych
8.5.5. Pierwsze z genów zarodkowych aktywowanych podczas rozwoju owada wzdłuż osi grzbietowo-brzusznej wzajemnie regulują swą aktywność (analogicznie do genów ubytku)
8.5.6. Geny homeotyczne
8.5.7. Inicjacja oraz utrzymywanie ekspresji genów homeotycznych
8.5.8. Homeoboksy, homeodomeny oraz geny Hox
8.6. Wybrane zagadnienia z zakresu genetycznej kontroli rozwoju roślin
8.6.1. Geny zaangażowane w rozwój siewki
8.6.2. Genetyczna kontrola rozwoju kwiatu
8.6.3. Rola genów homeotycznych w tworzeniu wzoru kwiatu

9. Molekularne podstawy procesów odpornościowych - BARBARA LIPIŃSKA, MARTA NUREK
9.1. Antygeny wywołują odpowiedź immunologiczną humoralną i komórkową
9.2. Przeciwciała wiążą się z determinantami antygenowymi
9.3. Przeciwciała dzielą się na klasy pełniące różne funkcje
9.4. Przeciwciała są wytwarzane przez limfocyty B
9.5. Odpowiednie przeciwciała wytwarzane są dzięki selekcji określonych klonów limfocytów B
9.6. Układ odpornościowy ma pamięć immunologiczną
9.7. Limfocyty T są podstawą odpowiedzi komórkowej i niezbędnym elementem odpowiedzi humoralnej
9.8. Makrofagi są ważnymi komórkami wspomagającymi odpowiedź immunologiczną
9.9. Komórki układu immunologicznego krążą po całym organizmie
9.10. Przeciwciała mają wspólny plan budowy, lecz są bardzo różnorodne
9.11. Potrafimy wytwarzać przeciwciała monoklonalne
9.12. Są dwa zasadnicze mechanizmy prowadzące do różnorodności przeciwciał
9.13. Geny immunoglobulin ulegają somatycznej rekombinacji
9.14. Regulacja transkrypcji genów immunoglobulin
9.15. Limfocyty T mają receptory TCR
9.16. Receptory komórek T wiążą antygeny prezentowane na powierzchni komórki
9.17. Białka MHC uczestniczą w odrzucaniu przeszczepów
9.18. Białka MHC uczestniczą w stymulacji syntezy immunoglobulin
9.19. Białka MHC są polimorficzne i należą do nadrodziny immunoglobulin
9.20. Geny MHC mają bardzo wiele alleli
9.21. Edukacja grasicowa uczy komórki T reagować z obcymi białkami i tolerować własne
9.22. Odpowiedź immunologiczna zależna od antygenu
9.23. Antygeny stymulujące syntezę przeciwciał niezależnie od komórek T
9.24. Zaktywowana komórka B wydziela przeciwciała
9.25. Zaktywowany limfocyt B wytwarza wtórne przeciwciała
9.26. Geny immunoglobulin ulegają somatycznym mutacjom
9.27. Tolerancja komórek B wobec własnych antygenów organizmu
9.28. Wirus HIV wywołuje AIDS

10. Genetyczne podłoże chorób nowotworowych - JANUSZ LIMON
10.1. Wprowadzenie do procesu transformacji nowotworowej
10.2. Większość czynników rakotwórczych pośrednio lub bezpośrednio uszkadza DNA
10.3. Rozwój nowotworów złośliwych może być współuwarunkowany przez czynniki, które nie uszkadzają DNA
10.4. Udział wirusów i innych czynników infekcyjnych w indukcji nowotworów złośliwych
10.5. Promieniowania jonizujące i nadfioletowe wywołują liczne uszkodzenia DNA
10.6. Większość raków powstaje z jednej nieprawidłowej komórki
10.7. Nowotwory są bardzo różnorodnymi chorobami
10.8. Geny związane z procesem powstawania i rozwoju nowotworów
10.8.1. Protoonkogeny a onkogeny
10.8.2. Geny supresorowe
10.8.3. Geny ochraniające integralność genomu
10.9. Czym różnią się nowotwory uwarunkowane mutacjami somatycznymi od nowotworów powstających na podłożu mutacji germinalnych?
10.10. Tylko nieliczne raki są wywoływane mutacjami germinalnymi - większość indukujących mutacji zachodzi w komórkach somatycznych podczas życia osobniczego
10.11. Uszkodzenia DNA i chromosomów występujące w komórkach rakowych są złożone
10.11.1. Zaburzenia liczby chromosomów, czyli aneuploidie
10.11.2. Translokacje chromosomowe
10.11.3. Amplifikacje genów
10.12. Metody identyfikacji uszkodzeń genomu komórek nowotworowych

11. Ewolucja molekularna - PAWEŁ GOLIK
11.1. Homologia i zmienność sekwencji
11.1.1. Podobieństwo sekwencji świadczy o ich homologii
11.1.2. Przyrównywanie jest konieczne do porównywania sekwencji
11.1.3. Zmienność sekwencji białkowych
11.1.4. Zmienność sekwencji nukleotydowych
11.2. Tworzenie nowej informacji i ewolucja genomów
11.2.1. Ekspansja rodzin paralogicznych może prowadzić do powstawania nowych genów
11.2.2. Duplikacje genów homeotycznych leżały u podstaw ewolucji planów budowy zwierząt
11.2.3. Duplikacje wewnątrzgenowe i tasowanie domen umożliwiły powstawanie bardziej złożonych białek
11.2.4. Introny ułatwiały ewolucję białek
11.2.5. Duplikacje i fuzje całych genomów powodowały przyrost złożoności organizmów
11.2.6. Horyzontalny transfer genów odegrał ważną rolę w ewolucji bakterii
11.3. Filogenetyka molekularna
11.3.1. Wybór i przygotowanie sekwencji
11.3.2. Drzewa filogenetyczne - rodzaje i terminologia
11.3.3. Filogenetyka a taksonomia
11.3.4. Metody odległościowe
11.3.s. Metoda parsymonii (oszczędnościowa)
11.3.6. Metoda największej wiarygodności i inne metody statystyczne
11.3.7. Analiza statystyczna wiarygodności drzew i drzewa uzgodnione
11.3.8. Filogenetyka molekularna pozwala odtwarzać historię człowieka
11.4. Powstanie życia na Ziemi
11.4.1. Związki organiczne powstawały na Ziemi w procesach prebiotycznych
11.4.2. Replikacja pojawiła się w świecie RNA
11.4.3. Od świata RNA do komórek współczesnych

12. Nowy wspaniały świat biotechnologii - MAGDALENA FIKUS
12.1. Zakres stosowania technik inżynierii genetycznej w projektach biotechnologicznych
12.1.1. Badania dla biotechnologii
12.1.2. Przemysł biotechnologiczny
12.2. Problematyka podejmowana w badaniach i produkcji biotechnologicznej
12.2.1. Czerwona biotechnologia - badania
12.2.2. Czerwona biotechnologia - przemysł
12.2.3. Zielona biotechnologia
12.2.4. Biała biotechnologia
12.3. Biotechnologia a bioinformatyka
12.4. Niektóre aspekty etyczne biotechnologii
12.5. Biotechnologia w Polsce

Słownik wybranych terminów
Skorowidz